SUBTENINDAJ PROJEKTOJ
STIPENDIO JoPEvy
Ĉi tie eblas aperigi projektojn unuopulajn aŭ grupajn pri/por aŭ per Esperanto. Jen estas okazo montri al junaj geesperantistoj pli praktikan vizaĝon de Esperanto, kiu estas ne nur lingvo sed koncernas eĉ la ĉiutagan vivon de la lokaj esperantistoj. Ni instigas vin subteni la proponitajn projektojn por la bono de la Esperanto-movado en nia lando. Necesas ke la subtenantoj traktu rekte kun la koncernitoj, la nacia asocio UME aŭ la junulara asocio MEJO restos disponebla por peri kontakton kaj konsili vin.
ANONCO PRI DISPONEBLA STIPENDIO POR JUNA ESPERANTIST(IN)O
Ni atendas la unua(j)n oferto(j)n pri stipendio
Jam delonge Henriel konstatis la bezonon helpi malagasajn abiturientojn daŭrigi sian studadon en la universitato. Ja la plimulto el liaj gelernantoj en Itaosy Esperanto-Klubo devenas de malriĉaj familioj. Li provis kontakti bonvolemajn esperantistojn por subteni la junajn membrojn en ilia studado. Dum pluraj jaroj, tri ĝis kvar esperantistoj konsentis helpi kelkajn gejunulojn, el kiuj iuj sukcesis akiri altajn diplomojn kaj jam nun serĉas dungitecon.
Tiu laŭdinda iniciato instigis Henriel starigi veran stipendion por financi almenaŭ unu studenton aŭ studentinon ĉiujare. Lia revo estas fondi la Stipendion JoPEvy, honore al la franca paro Jean-Pierre Marcq kaj Evelyne Rotellini el La Maraude, kiuj senkondiĉe subtenis la studadon de multaj gejunuloj ekde 2016 ĝis nun. Honore ankaŭ al ĉiuj, kiuj malavare jam kontribuis al edukado de nia junularo.
La stipendion devus mastrumi UME, kiu fiksos la kriteriojn kaj havos la rajton elekti la plej helpindajn esperantistojn. Ĝia starigo videbligos la malagasan Esperanto-movadon kaj donos al Esperanto pli da kredindeco. UME ja devos publikigi en amaskomunikilojn aŭ sociaj retoj informojn pri ĉiu stipendio.
Vi, kiuj legas ĉi tiujn liniojn, ankaŭ povas kontribui al la starigado de la Stipendio JoPEvy. Vi ricevos de via subtenato regulan informon pri lia aŭ ŝia vivo, kaj vi mem konstatos, kiom efikas via helpo por transformi la vivon de la subtenata junul(in)o. Bonvolu kontakti nin ĉi tie por pliaj informoj.
ESPERANTO PLUS
Antaŭ pli ol jardeko, en Francio naskiĝis la projekto Esperanto Plus (EP), iniciatita de Jean-Pierre Marcq kaj Évelyne Rotellini. Ĝi baziĝas sur la interna ideo de Esperanto: frateco, egaleco kaj solidareco inter la homoj. La asocio celas transformi tiun idealon en konkretajn agojn, ligante esperantistojn de diversaj kontinentoj kaj subtenante tiujn, kiuj vivas en malfacilaj kondiĉoj. Dum pli ol dek jaroj, la iniciato fariĝis rekonebla modelo de transversa kunlaboro, kiu ne nur donas helpon, sed ankaŭ kuraĝigas la ricevantojn aktiviĝi movade en siaj medioj.
Vivaj atestoj el Afriko
La jaro 2024 aparte gravis, ĉar okazis la Universala Kongreso de Esperanto en Aruŝa, Tanzanio, unuafoje sur la afrika kontinento. Multaj partneroj de Esperanto Plus povis partopreni, kio donis al la iniciato pli klaran videblecon. La rakontoj de la profitantoj montras la diversajn manierojn, kiel tiu projekto ŝanĝas vivojn. Kaj dum la lasta ĝenerala asembleo de EP, la raportoj far ĉiuj aktivuloj reliefigis la gravecon de nia projekto.
En Malagasio, Henriel prezentis siajn agojn per videaĵo kun tradicia muziko, emfazante ke la subteno de la projekto estas vera partnereco. Li instruas Esperanton al infanoj, konstruas novan retejon, verkas vortaron kaj eldonas revuon. Lia laboro enkondukis junajn virinojn kiel Miora, Ranja, Mihary kaj Tatiana en la movadon, kiuj fariĝis novaj motoroj de Esperanto sur la Granda Insulo kaj eĉ en la internacia medio. Per podkasto kaj kursoj, li sukcesas teni la lingvon viva kaj alloga por nova generacio.
En Togolando, pluraj agantoj elstaras. Adjevi, vigla aktivulo, reliefigis la gravecon de la internacia subteno por efektivigi projektojn kun socia efiko. Li raportis pri pontoj kreitaj dum la kongreso en Tanzanio. Judith, kiu lernis Esperanton en la Instituto Zamenhof, volas revivigi la uzon de la lingvo inter ekslernantoj de sia mezlernejo. Ŝi demandas sin pri la estonteco de Esperanto kaj volas krei daŭran medion por ĝia vivado. Koffitché, post trejnado en Kenjo, progresis en aŭdvida produktado kaj kontribuis al la transformo de la Afrika RetRadio en Internacian RetRadion. Li ankaŭ realigis dokumentaĵon pri lokaj praktikoj, kiel la kultivado de spirulino, montrante la interligon inter lingvo, medio kaj komunuma evoluo.
En Tanzanio, la tiel nomata Triopo — Dismas, Mulele kaj Paŭlo — starigas pioniran agadon. Dismas instruas Esperanton en sia komunumo malgraŭ ekonomiaj baroj kaj sukcesis rekruti centojn da novaj lernantoj. Mulele emfazis la senton de familia ligo inter donacantoj kaj ricevantoj, notante ke la urbo Bunda fariĝis oficiala sidejo de la Tanzania Esperanta Asocio. Paŭlo rakontis kortuŝan historion: post familia tragedio, li kun la edzino decidis akcepti ok orfojn, al kiuj ili instruas Esperanton. La subteno de Esperanto Plus ebligis al li prizorgi la infanojn kaj samtempe daŭrigi la instruadon de la lingvo.
En la Demokratia Respubliko Kongo, Honoré gvidas tri grupojn malgraŭ la danĝera situacio en NordKivuo, regiono trafita de konfliktoj inter armitaj grupoj. Li esprimis profundan dankemon pro la fakto, ke Esperanto Plus neniam forgesas la lokajn esperantistojn eĉ en momentoj de milito, entombigoj kaj familiaj tragedioj. Li mem povis partopreni en la Universala Kongreso en Tanzanio, unuafoje en sia vivo, kaj tio por li estis historia paŝo.
Diversaj interesaj punktoj de la projekto
Esperanto Plus estas ne nur projekto pri financa helpo, sed ankaŭ vivanta reto de interŝanĝoj. Ĝi ebligas al aktivuloj sentiĝi parto de internacia familio. La ideo estas simpla sed potenca: montri, ke solidareco inter esperantistoj povas havi tujan kaj konkretan efikon en la ĉiutaga vivo.
Interesa aspekto de tiu projekto estas la kultura kaj eduka dimensio. Multaj agadoj koncentriĝas en la instruado de Esperanto al infanoj kaj junuloj, kio certigas generacian transdonon de la lingvo. Krome, la kreado de retaj rimedoj, podkastoj kaj vortaro montras la flekseblecon de la projekto, kiu adaptas sin al modernaj komunikiloj.
Alia trajto estas la rilato inter lingvo kaj socia evoluo. La partoprenantoj ne nur lernas aŭ instruas Esperanton, sed ankaŭ ligas ĝin al pli larĝaj projektoj: trejnadoj, dokumentado pri lokaj kutimoj, interkulturoj, edukado pri sano kaj medio. Tiel, Esperanto funkcias kiel ilo por socia mobilizado.
Tre signifoplena estas ankaŭ la sperto pri partnereco. La ricevantoj plurfoje akcentas, ke ili ne vidas la subtenon kiel simpla donacon, sed kiel reciprokan rilaton. Ili sentas sin respektataj kaj kuraĝigitaj, anstataŭ dependaj. Tiu reciproka sento estas unu el la fortoj de Esperanto Plus.
Fine, la projekto stimulas internacian kunligon. Ekzemple, dank’ al la subteno, pli ol cent homoj povis esti rekrutitaj en Tanzanio por lerni Esperanton, kaj afrikaj aktivuloj povis kunlabori kun eŭropaj partneroj por krei internacian reton. Tio montras la potencon de la lingvo kiel ponto inter diversaj mondopartoj.
Kune antaŭen
La atestoj de la partoprenantoj montras, ke Esperanto Plus vere plenumas sian celon: transformi la internan ideon de Esperanto en realajn agojn. Ĝi donas voĉon al homoj, kiuj alie restus nevideblaj, kaj helpas ilin konstrui pli bonan estontecon por si kaj por siaj komunumoj.
La projekto ankaŭ memorigas nin, ke Esperanto ne estas nur lingvo, sed vivanta idealo, kiu povas konkretigi solidarecon trans limoj, kontinentoj kaj kulturoj. Danke al la vizio de Jean-Pierre Marcq kaj Évelyne Rotellini, Esperanto Plus montriĝas kiel inspiro por ĉiuj, kiuj volas, ke la lingvo estu ne nur komunikilo, sed ankaŭ motoro de homa digno kaj kunlaboro.
Esperanto Plus kalkulas je via helpo se vi kunvididas kun ni niajn idealojn kaj ambiciojn provizi pli dignan vivon al niaj geaktivuloj tra la nigra kontinento. Ne hezitu do viziti nian retpaĝon https://esperantoplus.jimdofree.com/
